منجی در کلام خداوند:
بيش از یکصد آيه قرآن براساس روايات معتبر به وجود حضرت امام مهدي و ويژگيهاي آن شخصيت باعظمت و همچنين قيام و انقلاب جهاني آن حضرت، اشاره كرده است. که در اینجا به چند نمونه از آنها اشاره می کنم:
1 ـ خداوند می فرماید: "اراده و مشيت ما بر اين قرار گرفته كه بر مستضعفان زمين ـ كه بر اثر ستم ستمكاران به ضعف كشيده شدهاند ـ منّت نهيم (و ايشان را مشمول مواهب خويش نماييم.) و آنها را پيشوايان و وارثان زمين قرار داده و نيرومند و صاحب قدرت و حكومت گردانيم." این آيات بشارتي است در مورد پيروزي حق بر باطل و برچيده شدن بساط ظلم و تباهي. كه نمونههاي آن را ميتوان در پيروزي حضرت موسي و بنياسرائيل بر فرعونيان و همچنين پيروزي و حكومت حضرت محمد(ص) جستجو كرد اما نمونه كامل آن با ظهور حضرت امام مهدي تحقق مييابد. حضرت اميرالمؤمنين در اين زمينه فرمودهاند: "دنيا پس از سركشي، به ما (اهلبيت) روي ميآورد.ـ همچون شتري كه از دادن شير به دوشندهاش خودداري ميكند و براي بچه خود آن را نگه ميدارد." سپس آيه "ونريد ان نمنّ ..." را تلاوت فرمود. در روايت ديگري نيز درباره همين آيه ميفرمايد: "اين گروه آل محمد هستند، خداوند مهدي آنها را بعد از زحمتهايي كه برايشان تحميل ميگردد، مبعوث ميكند و به ايشان عزت ميدهد و دشمنان آنها را ذليل ميگرداند." از امام سجاد(ع) نيز اين چنين نقل شده كه: "سوگند به كسي كه محمد را به حق، بشارت دهنده و بيم دهنده قرار داد، نيكان از ما اهلبيت و پيروان آنها به منزله موسي و پيروان او ميباشند و دشمنان ما و پيروان آنها به منزله فرعون و پيروان او هستند. سرانجام، پيروزي از آن ماست."
2 ـ در آیه دیگر می خوانیم که: "بگو: حق فرا رسيد و باطل نابود گشت، چرا كه باطل نابود شدني است." بر اساس روايات معتبر و فراوان، اين پيروزي نهايي و حكمفرماي عدالت در سرتاسر گيتي مربوط به قيام حضرت حجت(عج) ميشود. امام باقر(ع) در توضيح و تفسير «جاء الحق و زهق الباطل» فرمودند: "اين سخن الهي مربوط به قيام قائم ميشود كه دولت باطل برچيده خواهد شد.
3 ـ در آیه دیگري خداوند می فرماید: "ذخيره الهي براي شما بهتر است اگر مؤمن باشيد..." چون این آيه اطلاق دارد، چنين معنايي از آن بدون اشكال است كه بگوييم: بقيةاللّه از همه چيزهايي كه شما حساب كنيد، برايتان بهتر است و هيچ نعمتي به پاي آن نميرسد. هرچند كه اين آيه مربوط به داستان حضرت شعيب(ع) ميباشد. قائم نخستين سخني كه پس از قيام خويش بر زبان ميآورد همين آيه است. اما بر اساس روايات معتبر، اين آيه با وجود حضرت وليعصر(عج) تطبيق ميكند. امام باقر(ع) فرمودند: "قائم نخستين سخني كه پس از قيام خويش بر زبان ميآورند همين آيه است."
4 ـ در آیه دیگر این طور آمده است که: "آنها (مخالفان اسلام) ميخواهند نور خدا را با دهان خود خاموش نمايند اما خداوند اراده كرده كه اين نور الهي را همچنان برگستره و كمالش بيفزايد (تا تمامي جهان را در برگيرد.) هرچند كافران را خوش نيايد." و سپس چنين ادامه ميدهد: "خدا كسي است كه رسول خويش را با هدايت و دين حق فرستاد تا وي را بر تمامي اديان پيروز گرداند، هرچند مشركان را خوش نيايد." آيا اين پيروزي اسلام كه در این آيه بدان اشاره شده منطقهاي و محدود است ياخير؟ از آن جايي كه هيچ قيدي در آيه وجود ندارد تا دليل برمحدوديت اين پيروزي باشد پس بدون شك روزي فرا خواهد رسيد كه اين وعده الهي محقق گردد و در روي زمين دين اسلام، تنها دين پيروز باشد. براساس روايات متعدد با ظهور امام مهدي(عج)، اسلام فراگير و جهاني خواهد شد، در تفسير مجمع البيان از پيامبر اسلام(ص) چنين نقل شده است كه: "(در زمان ظهور حضرت امام مهدي) بر روي زمين هيچ خانهاي باقي نميماند ـ نه خانههايي كه از سنگ و گِل ساخته شده و نه خيمههايي كه از كرك و مو بافته شده ـ مگر آنكه خداوند نام اسلام را در آن وارد ميكند." در تفسير مجمع البيان، همچنين از امام باقر(ع) چنين آورده است كه: "وعدهاي كه در اين آيه است به هنگام ظهور مهدي محقق ميگردد، پس در آن روز هيچ كس روي زمين باقي نخواهد ماند مگر آنكه به (حقانيت) محمد اقرار ميكند."
5 ـ آيه شريفه دیگری که به حضرت مهدی(عج) اشاره دارد این است که: "در موقع طغيان يهود، ما يك عده را براى سركوبى آنها مىفرستيم كه آنها را بهجاى خود بنشانند." در روايات متعددى اين آيه تأويل به ظهور حضرت بقيةاللّه شده است. كه اين آيه راجع به مؤمنين و ايرانيهايى است كه قبل از ظهور حضرت مهدى زمينه ظهور آن حضرت را فراهم مىكنند. در همين زمينه تفسير نورالثقلين از روضه كافى نقل كرده است كه امام صادق(ع) فرمودند: "مراد از «بعثنا عليكم» اشخاصى هستند كه قبل از ظهور مهدى با دشمنان اهل بيت مقابله و آنها را نابود مىكنند. همچنین از امام صادق نقل شده است كه روزى اين آيه را قرائت فرمودند، يك نفر از اصحاب عرض كرد: "يا بن رسولاللّه اين آيهاى كه الان قرائت فرموديد درباره چه اشخاصى است؟" حضرت سه مرتبه فرمودند: "واللّه آنها اهل قم هستند."
مرحوم آيت اللّه مطهري مينويسد: "از مجموع آيات و روايات استنباط ميشود كه قيام مهدي موعود آخرين حلقه از مجموع حلقات مبارزات حق و باطل است كه از آغاز جهان بر پا بوده است. مهدي موعود تحقق بخش ايدهآل همه انبيا و اوليا و مردان مبارز راه حق است."
مهدی در کلمات معصومین(ع):
در اینجا به برخی از سخنان ائمه اطهار(ع) راجع به شخصیت حضرت حجت(عج) و چگونگی ظهور ایشان، اشارهای خواهیم داشت.
کلام پیامبر گرامی اسلام(ص):
حضرت محمد مصطفی(ص) در غدير خم، در جمع يكصد و بيست هزار نفر میفرمایند: "اى گروه مردمان! آن نور خداى تبارك و تعالى در من قرار گرفت و پس از آن در وجود على(ع)، آنگاه از او در نسلش تا «قائم المهدى» كه بازگيرنده حق است و جلبكننده همه حقوق ازدست رفته ما. آگاه باشيد كه خاتم اوصياء مهدى قائم از ماست. آگاه باشيد كه او بر همه اديان پيروز مىشود. آگاه باشيد كه او انتقامگير از ستمگران است. آگاه باشيد كه گشاينده و درهمكوبنده مرزهاست. آگاه باشيد كه او خونخواه همه بندگان صالح خداست. آگاه باشيد كه او كشنده هر قبيلهاى از مشركان است. آگاه باشيد كه او نهرى خروشان از اقيانوسى بيكران است. آگاه باشيد كه او ياور دين خداى تبارك و تعالى است. ...آگاه باشيد كه هر كس از (پيامبران و امامان) پيش از او، نويد آمدنش را دادهاند. آگاه باشيد كه او تنها حجتبازمانده خداوند است، بعد از او حجتى نيست، حقى جز با او و نورى جز در پيش اونيست. آگاه باشيد كه احدى بر او چيره نيست و كسى او را شكست ندهد. گاه باشيد كه او ولى خدا در روى زمين، و داور او در ميان مردم و امين او در آشكار و نهان است."
کلام اميرالمومنين علي(ع):
وصي رسول خدا امام علی(ع) فرمود: "هنگامی که قائم ما بپا میخیزد، بیعتی از هیچکس بر عهده ندارد و از همین روست که ولادتش پنهان میباشد وغیبت اختیار میکند!" و نیز فرمودهاند: "برای قائم ما خاندان غیبتی است طولانی؛ گویا شیعیان را میبینم که در غیبت او چون چرندگانی در جستجوی چراگاه سرگردانند؛ آگاه باشید هر کس از آنان که بر دین خود پایدار بماند و درازی مدّت غیبت پیشوایش، قلب او را به قساوت واندارد، او در رستاخیز همراه من و در درجه من خواهد بود." و باز می فرمایند: "صاحب الامر از فرزندان من است. اوست همان کسی که در خصوصش گویند: در گذشته یا نابود گشته! یا آنکه (اگر زنده باشد) معلوم نیست به کدام سرزمین رفته است!"
در جای دیگر می فرمایند: "همانا در هر سال شب قدر وجود دارد و در آن شب مقدّرات سال آینده نزول مییابد، و موضع نزول نیز والیانی هستند که پس از رسول گرامی اسلام(ص) عهدهدار امر ولایتند، و نخستین ایشان منم و سپس یازده فرزندم، پیشوایانی که فرشتگان با ایشان سخن گویند." همچنین امیرمؤمنان علی(ع) پس از پایان پیکار نهروان در ضمن سخنانی که ایراد کرد، فرمود: "ای فرزند بهترین بانوان، تا کی برای دریافت فرمان ظهور از جانب خداوند، انتظار خواهی برد؟ بیا! و به پیروزی بزرگ و نزدیک از سوی پروردگار مهربان بشارت ده."
دیگر بار فرموده است: "آنگاه که وضع زندگی مردم به آنجا برسد که از هر جانب ستم و آشوب روی دهد، آن سیّد بزرگوار و سرور عالی مقدار ظاهر میگردد و بر اریکه حکمرانی قرار میگیرد. یاران وی از هر سو چون پارههای ابر بهم پیوسته پیرامونش فراهم میآیند. او و پیروانش بر دین حق پایدار میمانند."
کلام حسن بن علی(ع):
امام حسن(ع) در پاسخ به کسانی که در جریان صلح با معاویه به حضرت خرده گرفتند، فرمود: "آيا خبر نداريد كه هيچ يك از ما نيست مگر آنكه بيعت طاغوت زمان خود را به گردن دارد؛ جز قائم ما(عجّ) كه روح خدا ـ عيسي بن مريم ـ پشت سر او نماز ميگزارد. زيرا خداي سبحان ولادت او را پنهان و شخص او را غايب ميكند تا وقتي ظهور كرد، كسي بر عهدهاش پيماني نداشته باشد. او نهمين فرزند برادرم حسين و فرزند سرور كنيزان عالم است كه خدا غيبتش را طولاني ميكند، بعد با قدرت خود در شكل جواني كمتر از چهل سال آشكار ميكند تا بدانند كه خدا بر هر چيزي تواناست."
همچنین در جای دیگری امام حسن(ع) فرموده است: "سوگند به خدا! رسول اللّه اين عهد را به ما سپرد كه اين ولايت خداوندي را دوازده امام كه يازده نفر آنان از فرزندان علي و فاطمه است، مالك خواهند شد، كه هيچ يك جز با زهر يا قتل از دنيا نخواهند رفت." و همچنین میفرماید: "اين امري را كه انتظار ميكشيد، واقع نخواهد شد، تا برخي از شما از بعض ديگر برائت جويد و يكي از شما ديگري را لعنت كند و در چهره ديگري آب دهن اندازد و يكي از شما بر كفر ديگري شهادت دهد. در آن زمان قائم ما قيام ميكند و همه آنها را بر ميدارد."
کلام سید الشهدا، حسین بن علی(ع):
حارث اعور از اصحاب امام حسين(ع) به ايشان عرض كرده است: "اي زاده رسول خدا! فدايت شوم. مرا از معناي آيه شريفه - والشمس و ضحيها- مطّلع ساز. حضرت فرمود: مراد از خورشيد، رسول الله(ص) ميباشد. پرسيد: فدايت شوم! منظور از آيه شريفه - والقمر اذا تليها - چيست؟ فرمود: منظور از ماه، اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب(ع) است كه بعد از پيامبر(ص) ميباشد. گفت: مقصود از آيه شريفه - والنهار اذا جلّيها- چيست؟ فرمود: مقصود از روز، قائم آل محمد حضرت حجت است كه زمين را پر از قسط و عدل می كند." همچنین درباره غيبت امام ميفرمايد: "براي صاحب اين امر دو غيبت است كه يكي از آنها آنقدر به طول ميانجامد كه گروهي ميگويند: مرده و برخي گويند: كشته شده و بعضي گويند: رفته است. احدي از دوستان و غيره، از اقامتگاه او آگاه نميشود، جز خدمتگذاري كه متصدي امور اوست".
همچنين امام(ع) در جای دیگر ميفرمايد: "براي او غيبتي است كه گروههايي در آن از دين بر ميگردند و گروههايي ديگر بر آيين خود استوار ميمانند و در اين راه آزارها ميبينند. به آنان گفته ميشود: اين وعده كي واقع خواهد شد اگر راستگو هستيد؟ آنان كه بر اين آزارها و تكذيبها صبر كنند، همانند كسياند كه شمشير به دست گرفته و در پيشاپيش رسول اكرم (ص) جهاد ميكند ". سالار شهيدان در اين زمينه ميفرمايد: "اگر از عمر دنيا جز يك روز باقي نمانده باشد، خداوند آن روز را به قدري طولاني فرمايد تا آنكه مردي از فرزندان من خروج نمايد و زمين را پر از عدل و داد نمايد، همچنانكه پر از ظلم و جور شده باشد، من از رسول خدا(ص) اين چنين شنيدم."
کلام باقر العلوم(ع):
امام باقر(ع) فرموده است: "سوگند به خدا! گويا قائم را مي بينم در حالي كه به حجرالأسود تكيه داده است و خداي سبحان را به حقّ خويش سوگند مي دهد و مي فرمايد: اي مردم! هركس درباره خدا با من بحث و مناقشه كند، من شايسته ترين مردم نسبت به خدا هستم. اي مردم! هركس درباره آدم با من مناظره كند، من شايسته ترين فرد به آدم هستم. اي مردم! هر كس درباره نوح با من مناقشه كند، من نزديك ترين فرد به او هستم."
همچنین امام(ع) در باب لحظات ظهور قائم اين گونه میفرماید: "مهدي هنگام نماز عشا ظهور مي كند. او در حالي كه پرچم رسول را بر دوش و پيراهنش را بر تن و شمشيرش را به دست گرفته است، تمام نشانه ها و نور و بيان را به همراه خود دارد. بعد از اقامه نماز عشا با صداي رسا و بلند خود مي فرمايد: اي مردم! خدا را به ياد شما مي آورم، شما اينك در پيشگاه خدا ايستاده ايد. او حجّت خود را برگزيد و پيامبران را برانگيخت؛ و كتاب آسماني فرو فرستاد."
کلام امام رضا(ع):
دعبل خزایی، شاعر معروف اهلبيت، روزي در حضور امام رضا(ع)، قصيده معروفي را که در حق خاندان پيامبر اكرم(ص) سروده بود، براي آن حضرت خواند. آن گاه كه به توصيف مهدي(عج) رسيد و در بيت زيبا در معرفي ويژگيهاي آن حضرت قرائت كرد، امام رضا با شنيدن اين دوبيت به شدت تحت تأثير قرار گرفته، گريه كردند و فرمودند: "اي دعبل، روح القدس اين دو بيت را بر زبان تو جاري ساخته است. آيا ميداني آن امام كيست؟ دعبل گفت: از سخنان شما شنيدهام كه وي امامي است كه پس از قيام، زمين را از تباهيها پاك ميسازد. امام رضا(ع) در معرفي امام(عج) به دعبل فرمودند: "اي دعبل، امام بعد از من پسرم محمد و بعد از محمد پسرش علي است و بعد از علي، پسر او حسن و بعد از حسن، پسرش حجت است كه او قائم ما اهل بيت است. مردم با تقوا در دوران غيبت او در انتظارش به سر ميبرند. چون قيام كند از او فرمان ميبرند. اگر از عمر دنيا جز يك روز باقي نمانده باشد، خداوند آن روز را به قدري طولاني خواهد ساخت تا او ظهور كرده زمين را بعد از آن كه پر از تباهي شده است از عدل و داد مملو سازد."
همچنین علي بن موسي الرضا(ع) می فرمایند: "نشانه او اين است كه سن پيران و چهره جوانان دارد، تا آنجا كه وقتى كسى او را مشاهده مىكند گمان مىبرد كه چهل سال يا كمتر سن دارد. به درستى كه از نشانههاى او اين است كه گذر شب و روز او را پير و سالخورده نمىسازد تا زمانى كه اجل او فرا رسد." آن حضرت در روايت ديگرى به توصيف جمال نورانى امام دوازدهم پرداخته و مىفرمايد: "پدر و مادرم به فداى او كه همنام جدّم، شبيه من و شبيه موسى بن عمران است. بر او نوارهاى نورانى است كه از پرتو نور قدس روشنايى مىگيرد."
موضوع ديگرى كه در زمينه باور مهدوى در كلام امام رضا(ع) يافت مىشود، موضوع انتظار فرج است. آن حضرت در روايات متعددى به موضوع فضيلت انتظار فرج اشاره كردهاند. از جمله اینکه: "چه نيكوست صبر و انتظار فرج، آيا سخن بنده صالح خدا شعیب، را نشنيدى كه فرمود: و انتظار بريد كه من با شما منتظرم ... بر شما باد به صبر و بردبارى؛ چرا گشايش بعد از نااميدى فرا مىرسد و به تحقيق كسانى كه پيش از شما بودند از شما بردبارتر بودند." همچنین می فرمایند: "... آيا هيچيك از شما خوش ندارد كه در خانه خود بماند، نفقه خانوادهاش را بپردازد و چشم به راه امر ما باشد؟ پس اگر در چنين حالى از دنيا برود مانند كسى است كه به همراه رسول خدا(ص) در بدر به شهادت رسيده است. و اگر هم مرگ به سراغ او نيايد مانند كسى است كه به همراه قائم ما و در خيمه او باشد."
منجی در کلمات اهل سنت:
1 ـ شبلنجي در "نور الابصار" فصلي با عنوان "مناقب محمد بن الحسن" بیان کرده است، و میگوید: "مادرش، ام ولد بود و نام او نرجس يا صقيل و يا سوسن بود، و كنيهاش ابوالقاسم و اماميه لقب او را حجت، مهدي، خلف صالح، قائم، منتظر و صاحب الزمان، معرفي كردهاند. مشهورترين لقب او، «مهدي» است. "
2 ـ كنجي شافعي در "كفايه الطالب" ميگويد: "ابو محمد حسن عسگري فرزند هادي، تولدش در مدينه بوده و در سامراء در همان خانهاي كه پدرش هادي دفن شد، مدفون گشت، و از خود فرزندي به جاي گذاشت كه همان امام منتظر ميباشد."
3 ـ محمد بن غامر شبراوي شافعي مينويسد: "دوازدهمين امام، ابوالقاسم محمد است كه گفته ميشود او همان مهدي منتظر است. تولد امام محمد الحجه بن الامام الحسن الخالص، در سامراء شب نيمه شعبان سال 255، پنج سال قبل از فوت پدرش، بوده است. پدرش ولادت او را به دليل سختي زمانه و ترس از حكومت وقت، مخفي و مستور نگاه داشت؛ زيرا آنها (حكومتيها) در پي هاشميان بودند تا آنان را محبوس نموده و يا به قتل برسانند."
4 ـ ابن حجر هيثمي ميگويد: "حسن عسكري جز يك فرزند از خود به جاي نگذاشته كه ابوالقاسم محمد الحجه است، و سن او هنگام وفات پدرش پنج سال بوده لكن خداوند حكمت را در او نهاده است. و او القائم المنتظر نيز ناميده ميشود؛ زيرا گفته ميشود وي در مدينه از نظرها پنهان شد و معلوم نيست كجا رفته است.
5 ـ ابن خلكان مينويسد: "ولادت او روز جمعه سال 255 هجري اتفاق افتاد، و ابن ازرق در تاريخ ميافارقين ميگويد امام مذكور در نهم ربيع الاول سال 258 هجري متولد شد، و گفته ميشود در هشتم سال 256 هجري تولد يافته كه به عقيده ما همين قول صحيح ميباشد."
6 ـ كمال الدين محمد طلحه شافعي ميگويد: "مهدي از فرزندان بتول طاهره كه پاره تن رسول خدا است، ميباشد و مولدش در سامراء در بيست و سوم رمضان سال 258 هجري اتفاق افتاد و پدرش الحسن الخالص، و مادرش ام ولد بود كه به نام صقيل يا حكيمه معروف بود."
7 ـ سبط بن الجوزي در كتاب "تذكرة الخواص" پس از اين كه نام حضرت مهدي را ذكر و نسب او را به علي بن ابي طالب ميرساند، ميگويد: "محمد بن الحسن، كنيهاش ابو عبداللّه و ابوالقاسم است كه او همان خلف حجت و صاحب الزمان است و گفته ميشود مادر او ام ولد بوده و نامش صقيل بوده است. "
8 ـ ابن صباغ مصري مينويسد: "ابوالقاسم محمد الحجه بن الحسن الخالص، در سامراء و در شب نيمه شعبان سال 255 هجري، متولد شد. سپس سلسله نسب او را ذكر كرده و تا علي بن ابيطالب ميرساند."
9 ـ عبدالوهاب شعراني مينويسد: "پيشبيني ميشود مهدي خروج كند و او از اولاد حسن عسكري است و زمان تولدش در شب نيمه شعبان سال 255 هجري بوده است، و هم اكنون زنده است تا اين كه عيسي مسيح با او هم پيمان شود. عمر شريف او تا اين زمان كه سال 958 هجري است، 706 سال است. "
10 ـ محمد صالح حسينى ترمذى حنفى از سلمان فارسى نقل كرده مىگويد: "داخل محضر رسول خدا(ص) شدم ناگاه ديدم كه حسين(ع) بر روى زانوى آن حضرت است. حضرت چشمها و دهان حسين را مىبوسيد و مىفرمود: تو آقايى فرزند آقايى، تو امامى، پسر امامى، تو حجتى فرزند حجتى. پدر 9 نفر حجتى از صلب تو كه نهم آنها قائم آنهاست."
11 ـ شيخالاسلام حموئى جوينى شافعى از حسين بن خالد نقل كرده كه علىبنموسىالرضا(ع) فرمود: "كسى كه ورع ندارد، دين ندارد و كسى كه تقيه ندارد ايمان ندارد. گفته شد يابن رسولالله تا كى تقيه كنيم؟ فرمود: تا روز وقت معلوم و آن روز خروج قائم ماست هر كسى تا قبل از خروج قائم تقيه را ترك كند از ما نيست."
مهدی در کلام دو اندیشمند:
ملاصدرای شیرازی
صدرالمتالهین(ره) بعد از تبيين اصل ضرورت و تداوم حجت در زندگي بشري و دفاع از مذهب بر حق اماميه، بعضي از شبهاتي را كه ديگران وارد كردهاند، مطرح كرده و به آنها پاسخ ميدهد.
1 ـ طول عمر حضرت: يكي از شبهاتي كه مخالفان و منكران وجود مهدي(عج) كراراً مطرح ميكنند، مسأله طول عمر حضرت است و گاه متفكّرانه ميگويند: با اصول علمي و طبّي سازگار نيست كه انساني، عمري به اين درازي داشته باشد؟ که مرحوم ملاصدرا می گوید: اولا : اين شبهه علمي نيست و صرف استبعاد است. ثانيا : وجود در دورههاي گذشته نیز ما افرادی داشته ایم که طول عمر بسیار داشته اند. ثالثاً : ادلّه طبي و نجومي موافق با طول عمر است.
2 ـ فايده امام غايب: نكته ديگري كه برخي به عنوان شبهه مطرح ميكنند، اين است كه فايده امام غايب چيست؟ که صدر المتالهین در جواب می گوید: اولا : غرض اصلي از خلقت امام، هدايت رهبري مردم نيست كه اگر اين، محقق نشد امام فاقد فايده خود گردد؛ بلكه هدف از خلقت اين موجودات اشرف، اين است كه آنان واسطه در فيضاند. بر اين اساس فرقي ندارد كه امام "ظاهر مشهور" باشد يا "خامل مستور" ثانیا : فوايد امام منحصر و محصور به ديدن او نيست و فوايد زيادي، بدون رؤيت او ميتواند نصيب جامعه ديني گردد، معرفت امام و تصديق به وجودش و اعتراف به خلافت الهي او، فوايد كثيري را متوجه مؤمنان ميكند و فايده، منحصر در مشاهده او نيست.
هانری کربن اسلام شناس غربی
كربن در تحليلى جالب از حضرت قائم(عج) مىنويسد: "جلوه ظهور او بر مردم، همان مفهوم تهذيب و تجديد عالم روحى آنان است و بالنتيجه همان مفهوم عميق انديشهاى است كه شيعه از غيبت و ظهور امام دارد. مردم شايستگى خود را براى ديدن امام از بين مىبرند، آنگاه خود بين امام و خويشتن حجاب مىگردند، زيرا وسيله و آلت تجلى و مشاهده آن را; يعنى معرفتى را كه از راه قلب حاصل مىشود از دست مىدهند، يا آن را فلجساخته و از قدرت و كار مىاندازند. پس تا وقتى كه مردم مستعد شناسايى و معرفت امام نگردند، سخن گفتن از ظهور امام غايب هيچ معنى نخواهد داشت."
در جای دیگر می گوید: "سلطنت امام، مقدمه رستاخيز عظيم (قيامة القيامة) است. رستاخيز يا برخاستن مردگان به همين نسبت قيام عمومى حضرت حجت، مجال براى تحقق فلسفه وجودى بشر در حيات زمينى خود است. به عبارتى معاد شيعه همچون معاد زرتشتى قرار گرفته، تحت تاثير قائم و اصحاب او قرار دارد. در عين حال هجرت انفرادى را از انديشه «قيامت كبرى» يعنى فرا رسيدن دهر جديد جدا نمىسازد.
كربن در بخش ديگرى از نوشتههاى خود به بيان تفاوت عقيده مسيحيان به حضرت عيسى بن مريم، پرداخته و پس از اذعان به اين نكته كه امامان همه نور و حقيقت واحدى هستند كه در دوازده شخص متمثل شدهاند مىنويسد: "وقتى نسبت لاهوت و ناسوت را در شخص امامان در نظر بگيريم، مىبينيم مساله به هيچ روى شبيه به اتحاد اقنومى در طبيعت نيست. امامان، ظهورات و تجليات الهى هستند. قاموس فنى زبان، كلمات را پيوسته به مقابله با عمل آيينه باز مىگرداند. پس بدين گونه، امامان همچون ظهور الهى، بى هيچ كم و بيش «اسماء الله» مىباشند و به اين عنوان از دو مهلكه تشبيه و تعطيل مصونند."
:: برچسبها:
روایت ,
داستان ,
حدیث ,
ابا صالح ,
امام زمان ,
مهدویت ,
,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0